تو این چند سال وبلاگ‌نویسی چند بار پست‌هایی گذاشتم و گفتم هیچ علاقه‌ای به مادر شدن ندارم و به طرز عجیبی باهام مخالفت شد (مخالفت! خنده‌داره نه؟ یعنی این قدر تصمیم یک زن برای بدن و زندگی خودش برای یک عده بی‌معنیه! لابد اونا بهتر می‌دونند خب!). با این که یادم نمیاد دلایلم یا همه‌ی دلایلم را برای کسی توضیح داده باشم اما یک عده جایم فکر کردند، دلیل آوردند، حکم دادند و سرزنش کردند. همین قدر جالب.
الان فقط می‌خواهم عذرخواهی کنم و از سر فضولی ازون عده بپرسم آیا هنوز هم تصمیم دارند بچه‌دار بشند :)
یک عده راه افتادند همه جا تکرار می‌کنند "ما ملت بی‌عرضه‌ای هستیم، عراق و لبنان و فرانسه را ببینید". من درباره‌ی قسمت اول حرفشون به طور مستقل نظری ندارم اما اگه براساس مقایسه‌ی بی‌ربط و بی‌اساس قسمت دوم اولی را نتیجه گرفتند باید بگم کل عبارت بی‌معنیه. یک نگاهی به ساختار ی این کشورها بندازید، واقعا ربطی میان این‌ها با ساختار حکومتی کشور خودمان پیدا می‌کنید؟ تو این کشورها اعتراضات هم به بخشی از ت‌های اقتصادی دولتی بوده که سر کاره. حالا برگردیم به کشور خودمون. الان به نظر شما اعتراضات فقط به بخشی از ت‌های اقتصادیه این دولته؟ مگه مثلا تصمیم اخیر درباره‌ی قیمت بنزین کار فقط رئیس جمهور و کابینه‌اش بوده که با عوض شدنش همه چی درست بشه؟ پس واکنشی که به اون مردم معترض نشون داده میشه با برخوردی که با مردم این جا میشه خیلی متفاوته.
دیشب یکی از اینایی که می‌گفت ما مردم بی‌عرضه‌ای هستیم را بردم تو خیابون که برای اولین بار گارد و پلیس‌های ضدشورش را از نزدیک ببینه! می‌گفت اَاَاَ چه گنده و ترسناک‌اند
درباره این سایت